ဗုဒၶ”သည္ ကမာၻေပၚ႐ွိ မည္သည့္ဘာသာအယူ၀ါဒထူေထာင္ဖြဲ႔စည္းသူမွ် မျပဳလုပ္၀ံ့၊
မျပဳလုပ္ႏိုင္ေသာ“ထူးျခားအံ့ဖြယ္ ကမာၻေက်ာ္မိန္႔ခြန္းတစ္ရပ္”ကို ရဲ၀ံ႔ျပတ္သားစြာေဟာၾကားခဲ႔ ပါသည္။
အိႏိၵယႏိုင္ငံ၊ေကာသလတိုင္း၊ေကသမုတၱိ႐ြာသား၊ကာလာမလူမ်ိဳးတို႔ကိုေဟာၾကားေသာ“ကာလာမသုတၱန္”သည္
“အမွန္တရားကို႐ွာေဖြသူတစ္ဦးထံသို႔ ဗုဒၶ၏လက္ေဆာင္လမ္းၫႊန္ခ်က္”တရားတို႔ပင္ျဖစ္သည္။
ဤ သုတၱန္တရားေတာ္ မွ ဗုဒၶ၏မိန္႔ခြန္းသံသည္ အေတြးအျမင္မႈန္၀ါးေနသူကို အလင္း
ေရာင္ျခည္ရေစေသာ“မီး႐ႈးတန္ေဆာင္ပမာ”ျဖစ္ပါသည္။ဘာသာေရးထံုးတမ္းစဥ္လာၾကားတြင္
ေတြေ၀ေငးေမာေနသူမ်ားကို သစၥာတရားလမ္းမွန္ဆီသို႔ တက္တက္ၾကြၾကြ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္
ေအာင္ လမ္းဖြင့္ေပးလိုက္ေသာ ၾကည္လင္ခ်ိဳျမသည့္“ဓမၼေခါင္းေလာင္းသံ”လည္းျဖစ္ေပသည္။
ဗုဒၶ ၏ ထို မိန္႔ဆိုခ်က္မွာ……
“အို….ကာလာမလူမ်ိဳး အမ်ိဳးေကာင္းသားတို႔…၊
သင္တို႔သည္ လက္ခံက်င့္သံုးအပ္ေသာ အမွန္တရားဓမၼတို႔ကို ဤ အခ်က္(၁၀)ခ်က္
ျဖင့္ ဆင္ျခင္စိစစ္၍ ဆံုးျဖတ္အားထုတ္ၾကကုန္ေလာ့…။
(၁)ဤတရားေတာ္သည္ မိ႐ိုးဖလာ ေ႐ွးအစဥ္အဆက္က ေျပာၾကားသိမွတ္လာခဲ႔တာပဲလို႔“ေ႐ွးစကား”ျဖစ္႐ံုနဲ႔လည္း အယူ၀ါဒတစ္ခုကို လက္မခံလိုက္ပါနဲ႔ဦး။
(၂) ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ က်င့္သံုးလာခဲ႔တဲ႔ “ဓေလ့ထံုးစံ”ျဖစ္႐ံုနဲ႔ပဲ အားလံုးကို အမွန္ျဖစ္တယ္လို႔ယူဆၿပီးလက္မခံလိုက္ပါနဲ႔ဦး။
(၃) လူအမ်ားကေျပာေနၾကတာပဲ ဆိုၿပီးေတာ့ လူသိထင္႐ွား“နာမည္ေက်ာ္ၾကား႐ံု”နဲ႔ မစံုစမ္းမဆင္ျခင္ဘဲ အဲဒီ အယူ၀ါဒကို လက္မခံလိုက္ပါနဲ႔ဦး။
(၄) “ေ႐ွးေဟာင္းစာေပက်မ္းဂန္”ေတြထဲမွာ ေရးထားတာပဲ ဆိုၿပီးေတာ့လည္း အလြယ္တကူ လက္မခံလိုက္ပါနဲ႔ဦး။
(၅) မိမိဥာဏ္႐ွိသမွ် ေတြးေခၚႀကံဆထားတဲ႔ “အယူအဆ”ကိုလည္းပဲ မွန္လွၿပီ လို႔မသတ္ မွတ္ လိုက္ပါနဲ႔ဦး။
(၆)
အဲဒီတရားအယူအဆဟာျဖင့္ ေထာက္ပံ့အမွီျပဳအပ္တဲ႔
“နည္းနာနိႆယ”ေတြ၊အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ႐ွိေနတာဘဲ ဆိုၿပီးေတာ့လည္း အလြယ္တကူ
လက္မခံလိုက္ ပါနဲ႔ဦး။
(၇) မိမိဘာသာ“ေတြးေခၚႀကံစည္ဆင္ျခင္ၿပီး”။ဟုတ္လွၿပီ လို႔ သေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္႐ံုနဲ႔လဲ မွန္လွၿပီ လို႔ မယူဆလိုက္ပါနဲ႔ဦး။
(၈) ဒီတရားအယူအဆေတြဟာျဖင့္ မိမိစဥ္းစားေတြးေတာထားတာေတြနဲ႔“တူညီတာပဲ” ဟု ဆို႐ံုမွ်နဲ႔ လည္း အမွန္ေတြဘဲ လို႔ လက္မခံလိုက္ပါနဲ႔ဦး။
(၉) အမ်ားက“ေလးစား႐ိုေသအပ္တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး”ရဲ႕ ေျပာတဲ႔စကားပဲ ဆိုၿပီးေတာ့လည္း မဆင္မျခင္ ပဲ မယံုၾကည္လိုက္ပါနဲ႔ဦး။
(၁၀)
ငါတို႔ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ခ်စ္ခင္တဲ႔“ငါတို႔ဆရာသမား”ေျပာၾကားတဲ႔စကားပဲ
ဆိုၿပီေတာ့ လည္း အၿပီးသတ္ လက္ခံ ယံုၾကည္မႈကို မျပဳလိုက္ပါနဲ႔ဦး။
“ကာလာမ လူမ်ိဳးတို႔……
သင္၏ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင့္ ဦးစြာဆင္ျခင္သံုးသပ္ကာ…..
ဤတရားတို႔ကား..မေကာင္းမႈ တရားတို႔ေပတည္း။
ဤတရားတို႔ကား..အက်ိဳးမဲ႔အျပစ္ကိုသာျဖစ္ေစေသာတရားတို႔တည္း။
ဤတရားတို႔ကား..ပညာ႐ွိတို႔ကဲ႔ရဲ႕အပ္ေသာ တရားတို႔တည္း။
ဤတရားတို႔ကား..ဆင္းရဲဒုကၡအေပါင္းမွ လြတ္ေျမာက္ေၾကာင္းမဟုတ္ေသာတရား တို႕ေပတည္း……ဟု
ေ႐ွာင္႐ွားပယ္စြန္႔သင့္သည္တို႔ကုိစြန္႔ပစ္ကာ
လက္ငင္းအက်ိဳးေက်းဇူးအမွန္တကယ္ျပဳႏိုင္ေသာ တရားတို႔ကိုသာ
လက္ေတြ႕က်င့္သံုးၿပီးမွ ယံုၾကည္လက္ခံၾကပါ….ဟု ပြင့္လင္းစြာ
မိန္႔ၾကားခဲ႔ပါသည္။
“ဘာသာအယူ၀ါဒဂိုဏ္းဂဏ ထူေထာင္သူတို႔သည္…
ငါ့ကိုသာယံုၾကည္ကိုးကြယ္ၾကရမည္။
ငါေျပာသည့္အတိုင္းသာျပဳလုပ္ၾကရမည္။
ငါ့ကိုမယံုၾကည္လွ်င္ အျပစ္႐ွိသည္။ငရဲ သို႔က်ေရာက္ေစရမည္။”…ဟုၿခိမ္းေျခာက္ေဟာေျပာ၍
လူစုေနခ်ိန္တြင္……”
“ဗုဒၶ” က…
“ငါေျပာတာကိုလည္းရမ္းၿပီးမယံုလိုက္ပါနဲ႔ဦး။
ဆင္းရဲဒုကၡၿငိမ္းေအးၿပီး ခ်မ္းသာသုခကိုျဖစ္ေစတဲ႔ ….
သစၥာ(၄)ပါး၊မဂၢင္(၈)ပါး..တရားဓမၼကို
ဦးစြာက်င့္သံုးၿပီး ကိုယ္တိုင္ ပစၥဳပၸန္မွာ လက္ေတြ႕ သဘာ၀က်က်
အက်ိဳးခံစားရမွ ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔လက္ခံၾကပါ”…ဟု.. ေဟာၾကားရဲျခင္းသည္…
ဓမၼ၏ျမင့္ျမတ္မွန္ကန္ေသာ..ဂုဏ္ေတာ္တစ္ရပ္ပင္ျဖစ္ၿပီး၊ကမာၻေပၚ႐ွိဘာသာအယူ၀ါဒမ်ိဳးစံုတို႔
အတြက္ “အံ့ၾသတုန္လႈပ္ဖြယ္ မိန္႔ခြန္းေတာ္တစ္ရပ္ ” ပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
က်မ္းကိုး- I.D.F မွထုတ္ေ၀သည့္“-“ဓမၼရသ စာစုမ်ား”အမွတ္(၂)၊(စာ-၁၄)
ဤေနရာမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ ....
No comments:
Post a Comment